DIY po raz kolejny - czyli szpan przed kumplami.

Dziś jestem umówiona na wizytę u weterynarza z Cezarem.
No a jak idziemy do ludzi, to trzeba się pokazać!
A że ma się bloga, to trzeba się z wami też podzielić owocami mojej pracy.
Z powodu wcześniejszych zaleceń weta, już jakiś miesiąc temu zrobiłam Cezarowi nowiuśką, oryginalną i jedyną w swoim rodzaju obrożę z futerkiem.

Ostatnich parę chwil spędziłam natomiast przy maszynie do szycia, by uszyć zwykły kaganiec "opaskę".
Jak wszyscy wiemy, taki jest o wiele wygodniejszy przy wizycie u weta, bo metalowym Cezar zdolny jest zrobić większą krzywdę niż zębami :) 
A że obrożę mamy zgniło-zieloną, to kaganiec zrobiłam "moro", żeby pasował.
Wyszedł nadzwyczajnie ładny, tym razem nie wywalę go w śmietnik po jednorazowym użyciu, tylko zostawię sobie na takie "wypady".

Co myślicie?

Stworzyć taki kaganiec samemu wcale nie jest ciężko, wystarczy mieć odpowiedni materiał. Możecie z łatwością odbić trochę wyobraźnią od sztampowych "opasek" i zrobić takie cudo np. z jeansu ? Stare spodnie dżinsowe warto poświęcić na tą krótką chwilę "robocizny". W końcu taka nudna czarna opaska kosztuje z sklepie nawet 35zł, a jest używana sporadycznie (niezastąpiona u weterynarza). 

Należy zmierzyć psu obwód pyska w dwóch miejscach (tam gdzie na zdjęciach jest lamówka) + kilka cm na rzep,  i wyciąć materiał "mniej więcej" w podany przeze mnie kształt.

Można dodać lamówkę, potem na koniec doszyć rzep i prawie gotowe.

Mocowanie za uszy to najłatwiejszy element, wystarczy założyć psu gotową opaskę na pysk i markerem zaznaczyć na jakiej wysokości powinno "mniej więcej" być zapięcie.

Gotowe. Spróbujcie sami. Pracy na godzinę, a 30zł w kieszeni, albo i więcej (bo takie materiałowe ograniczniki lubią być zjadane) 

Wiosenna sesyjka.

Robię zdjęcia od zawsze "byle czym", bo normalną domową wiekową cyfrówką. Mimo to staram się jak mogę i niektóre zdjęcia wychodzą całkiem fajnie :)
Moim zdaniem ten blog jest dowodem na to że nie trzeba mieć nikona D5000 by robić ładne zdjęcia czworonoga. Nie mam nic do lustrzanek, i ich pasjonatów, ale prawda jest taka że większość psiarzy męczy teraz rodziców "kup nikonka, bo on takie ładne zdjęcia psom robi" (moja koleżanka też naoglądała się blogów i zbiera kasę na lustro). A takim aparatem trzeba umieć zdjęcia robić, umieć go ustawić, podczas gdy w zwykłej cyfrówce wystarczy nacisnąć przycisk :) 
Więc daję wam taką oto standardową kupę zdjęć z naszego pobytu na działce. 
Nudziłam się, wzięłam aparat, zaczęłam cykać.
Coś tam wyszło (lekko obrobione w photoscape) 

Moja cyfrówka to dokładnie Panasonic LS80  ----->>> KLIK
Zostały nim zrobione prawie wszystkie zdjęcia na tym blogu, w tym moja "duma" w tej notce : Fotoczaruś

Można? Można!!

Postępy w przywołaniu.

No muszę się pochwalić, normalnie muszę!
Od ponad 2 miesięcy wychodzimy z Cezarem wyłącznie na spacery na smyczy, lub na działkę. I ćwiczyliśmy od nowa przywołanie. Poprzez moje niedbalstwo trochę nam się ta komenda zepsuła, i piesek wracał, jeśli chciał.

Pies niewybiegany "porządnie", bez wolności, zaczął mi się w domu kurzyć. Te kilka wypadów na rower nie zaspokoi jego chęci do wąchania kwiatków. Więc w tym tygodniu, gdy słońce wyszło, wiosna przyszła, a ja z psem poszłam, musiało się to źle skończyć.
Szarpał się niemiłosiernie. Bo on tam ma krzaczki, bo tam suczka nasiusiała, albo kolejny zryw na smyczy z serii "patrz, wiewióóór!".
Wczoraj była piękna pogoda. Miałam czas. Więc postanowiłam psu ulżyć w jego cierpieniach i iść z nim na naszą starą "widokówkę", puścić, i mieć nadzieję że wróci.

Najpierw próbowałam w kagańcu. Nic z tego. Po odpięciu smyczy, z "tym czymś" na ryju, pies położył się na glebie i udawał martwego. No nie nauczony, cóż począć. 
Zdjęłam mu metalowe ustrojstwo z pyska, i poleciaaaał. A ja usiadłam sobie na gałązce modląc się po cichutku żeby może, tym razem, przyszedł....

I voilà , piesek wrócił po pierwszej komendzie. Trzymał się w zasięgu wzroku. Po około 30 minutach sam dał się zapiąć na smycz, bez ganiania, bez krzyków i wrzasków ani kuszenia ciasteczkami.
Nie zużyłam ani jednego psiego smakołyka! 

No dumna jestem! Wiecie że borykamy się z problemem przywołania od zawsze, od początku. Są czasy lepsze i gorsze, Czarek bywa autystyczny, trudny, zbyt pochłonięty wolnością. W poprzednim ciepłym sezonie miałam z nim Krzyż Pański, godziny gwizdów, nieraz załamanie i płacz.
Przeglądam różne blogi innych psów, innych ludzi, innych ras, i patrzę z zazdrością na postępy w Obi, Agi czy zwykłym sztuczkowaniu. A tymczasem ja cieszę się jak wariat z powrotu Cezara do nogi po komendzie. Małe sukcesy też cieszą :)

Przyczajony tygrys .....

Cezar, mimo naszych wątpliwości, zaczął linieć.
I to linieje tak, jak jeszcze nigdy mu się nie zdarzało.
Codziennie jakieś 1/2 wiadra. Na działce zajmuje to jakieś 30 minut, w domu nie czeszemy bo się tego ogarnąć nie da.
Proszę się nie dziwić że stan sierści jest taki jaki jest, wiadomo, zimowa nie wygląda pięknie. I tak się cieszę że Cezar nie linieje tak jak większość malsów (i psów o podobnej ilości owłosienia) ma w zwyczaju, czyli kłaczkami. Wygląda to nieestetycznie i w domu byłoby masakrą.
Pora nawiązać do tytułu notki. Czemu tygrys?
Bo pies mi zrudział. Porudział. Przyrdzewiał ... Jak zwał tak zwał. Na zimę piesio jest czarno-biały, na lato bardziej foczy, a w okresie linienia rudo-czekoladowy.

Taki oto śmieszny kolor przybiera Cezarowa ścicha w chwili wymiany :) 
Na porównaniu widać zdjęcia, w słońcu latem, w słońcu zimą, i w słońcu w okresie linienia.

Jakie kolory przybierają na lato wasze psy? Też zmienia im się ubarwienie względem pory roku? 
Podajcie zdjęcia lub odpowiednie porównawcze notki na waszych blogach :) 
Pozdrawiamy.

Wiesz że jesteś właścicielem malamuta gdy :

W internetach często pojawiają się takie teksty, dotyczące różnych ras, oraz psów ogólnie. Ja jednak, z racji że mamy za sobą 1 kwietnia, dodam taką retrospekcję o malamuciakach i północniakach :) 
Często ostatnio myślałam o tym co czyni mnie właścicielką tego bydlęcia, więc podzielę się z wami moimi wnioskami. Miłej lektury. 

Wiesz że jesteś właścicielem malamuta gdy :

• wstajesz rano i idziesz do łazienki wypłukać usta z psich kłaków,
• poranna kawa bez kłaczka nie smakuje tak samo,
• mimo tego że nie pracujesz budzisz się rześki i wypoczęty o 5.20, gotowy na spacer przy wschodzie słońca,
• łóżko już od dawna nie należy do ciebie, ty w nim tylko śpisz (w gruncie rzeczy przebywasz w nim rzadziej niż pies),
• nauczyłeś się pokonywać tor przeszkód złożony z zabawek. Po ciemku. O 2.00 w nocy. 
• robiąc śniadanie umyślnie upuszczasz skrawki szynki, skórki od chleba, opakowania po twarogu. Pies też musi jeść!,
• wychodzisz z psem na spacer, wszyscy wołają "Cezar*" a ty nie masz pojęcia kim są ci ludzie,
• przywykłeś że wszystkie dzieci w promieniu 100m od psa lgną do niego z rozwartymi ramionami "Pieeesio" . Podczas kontaktu odpowiadasz na pytanie mamy "Gryzie?" w czasie gdy młode zdążyło już podeptać, dosiąść i aktualnie przeżuwa ucho twojego pupila,
• podświadomie przeczesujesz wzrokiem najbliższą okolicę w poszukiwaniu potencjalnych zagrożeń (koty, psy, wiewiórki),
• nigdzie nie ruszasz się bez psa. Każde wyjście samotnie skutkuje pytaniami "Gdzie masz psa?" lub "Gdzie Czarek?". Nawet do Biedronki chodzisz z psem,
• zdajesz sobie sprawę że w razie napadu z bronią w ręku to ty musisz obronić psa
• posiadasz co najmniej jedną rolkę do ubrań w każdym pomieszczeniu w domu. Oraz w samochodzie. I na klatce schodowej w skrzynce na listy też,
• podczas upiornych 3 tygodni w roku każdego potencjalnego gościa ostrzegasz o okresie linienia i sugerujesz odpowiedni strój (m.in kombinezon malarski, dres poliestrowy, bikini)
• twój pies ma własne 3 ręczniki (do kąpieli, do łap, do pyska po jedzeniu)
• twój weterynarz twierdzi że twój pupil jest "niedotykalski" i jest jedynym człowiekiem którego bydlak nie znosi,
• latem masz w torebce/plecaku dwie butelki wody. Jedną ludzką, i jedną psią.
• twoje kieszenie pachną mięsem, 
• wybierając torebkę w sklepie zwracasz uwagę by miała specjalną kieszonkę na psie ciastka,
• uodporniłeś się na ból związany z psimi łapami, czy to odbijanie się, czy deptanie, nie robi na tobie wrażenia,
• uwielbiasz zapach psiej sierści o poranku,
• wyeliminowałeś ze swojego otoczenia znajomych mających alergię na sierść,
• twoja dalsza rodzina dzwoniąc na "ploteczki" zawsze zapyta " Co u was? A u Czarka? Zdrowy?"
• twój ogród dzieli się na trzy strefy : na warzywka, na kwiatki, dla psa. Nie ma strefy dla ludzi, 
• nie pamiętasz jak wyglądało twoje życie przed kupnem tego stworzenia,
• nie wyobrażasz sobie jak to jest mieć "zwykłego" psa.

No i to by było na tyle. Nic więcej na razie nie przychodzi mi do głowy :) 
Kilka z tych punktów z pewnością będziecie w stanie pod pasować pod swojego psa. Które?  :) 


* Imię Twojego psa.